Iedere nieuwsbrief interviewt OPENLUCHTTHEATERS.NL een Nederlandse artiest die een speciale band heeft met het openluchttheater. We praten over zijn of haar carrière, passie en ambities.
De ervaren cabaretier Youp van t Hek treedt geregeld op in het openluchttheater. Hij vertelt over zijn ervaringen en de sfeer in de openlucht.
Ik ben ontzettend gek op de sfeer in het openluchttheater. De gemoedelijkheid. Het biertje na afloop. Het komt ook door de manier waarop het theater door vrijwilligers gerund wordt. Het is gewoon ontzettend leuk volk wat daar komt, dat is echt mijn publiek. Youp van t Hek heeft de afgelopen jaren vooral gespeeld in natuurtheater De Kersouwe. Vorig jaar trad hij voor het eerst op in openluchttheater Caprera in Bloemendaal.
Ik vind het altijd prachtig als ik me daar boven, op de zolder bij De Kersouwe, ga verkleden. Ik sta tussen die 881 zelf in elkaar genaaide pakken, die allemaal al een keer gedragen zijn. De prachtige geur van het amateurtoneel hangt daar. Ik heb uit meligheid al vaak met heel wat hoedjes op mijn hoofd gestaan. Toch stoort Van t Hek zich er helemaal niet aan. Ik hou wel van die gemoedelijkheid. Al mijn try-outs doe ik altijd in kleine theatertjes, waar door vrijwilligers de kaartjes worden gescheurd. Ik vind dat steeds leuker worden. Maar de grote, professionele theaters is hij niet vergeten. Ik vind het ook hartstikke gaaf om een maand in een professioneel Carré te staan. Het heeft allebei iets. Spelen is gewoon leuk.
Er is wel een verschil tussen de manier van spelen in de openlucht of in een dichte zaal. Ik heb een redelijk vast programma, maar ik pas het per theater wel een beetje aan. In de openlucht moet je toch af en toe naar boven kijken of het niet gaat regenen. Hij heeft niet altijd geluk gehad met het weer. De laatste paar jaren hebben we steeds een flinke regenbui gehad, maar dat neemt het prezier om te spelen niet weg.
Naast het weer is de setting in een openluchttheater anders. Het is allemaal ruimer opgezet wat interactie met het publiek moeilijker maakt. Je speelt iets afstandelijker dan in een dicht theater. Daar kun je de mensen bijna terug laten praten, in de openlucht is dat lastiger. In de loop der jaren heb ik toch steeds minder interactie met het publiek. Voorheen deed ik dat wel tijd, maar nu doen steeds meer mensen dat. Dus heb ik het er automatisch een beetje uitgewerkt. Ik vond het oubollig worden.
Van t Hek heeft vooral mooie herinneringen aan het openluchttheater. Het mooist wat ik heb meegemaakt is dat het echt ongelofelijk tyfus weer was, de voorstelling werd even stilgelegd, maar we gingen na een tijdje toch weer beginnen. Alle 1200 mensen gingen in de stromende regen weer zitten om naar mij te luisteren. Dat ontroerde me.